Τι είναι Επιτυχία;...







{Re_Birth " Abstract Art of Beautiful Oil Painting by Delawer Omar "}




Θα επιτύχω

όταν θα είμαι έ τ ο ι μ η για τη Στιγμή, για την Ώρα μου…
Για να προετοιμαστώ, οφείλω να έχω γνωρίσει τον Εαυτό μου , να έχω αποδεχτεί όλα όσα είναι και δεν είναι…
Κοντά σε αυτό, οφείλω επίσης να συμφιλιωθώ με την Τύχη, με όσα θα μου δώσει ή και όχι, με όσα με εξυψώσει ή και όχι…

Θα επιτύχω

όταν θα έχω μάθει να στηρίζω τη ψυχή μου για κάθε στιγμή που θα παραδέρνει από τις οδύνες της πτώσης, από την πίκρα του δρόμου τον γεμάτο από αντιξοότητες, από την ασφυξία που της προκαλεί το Κενό…

Τότε

Θα γνωρίζω ότι ο στόχος μου είναι ο σωστός και είναι εφικτός γιατί έχει το χρώμα των ονείρων μου…

Τότε

αν αποτύχω, θα ξεκινάω πάλι και πάλι, δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ή κάθε φορά, θα οσμίζομαι τις ευκαιρίες με εξαιρετική οξύτητα…

Τότε

Θα έχω την ψυχική δύναμη να χρησιμοποιήσω τον Πάτο για να τιναχτώ πάλι πάνω, και οι δρόμοι της αποτυχίας θα γράφουν ξεκάθαρες οδηγίες για την Έξοδο…

Αλεξάνδρα Γεωργίου
Διαβάστε περισσότερα

Δεοντολογία και Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας!...






Α1.
 Οι βασικές αξίες της Συµβουλευτικής είναι η ακεραιότητα του χαρακτήρα του Συµβούλου, η αµεροληψία και ο σεβασµός προς τον Συµβουλευόµενο. Οι σύµβουλοι πρέπει να φροντίζουν να εργάζονται σύµφωνα µε τους κανόνες του Κώδικα ∆εοντολογίας ανεξάρτητα αν η Συµβουλευτική είναι αµειβόµενη ή εθελοντική. 

Α2.
 Ανάµεσα στις προτεραιότητες του Συµβούλου είναι η δηµιουργία κλίµατος ασφάλειας, εµπιστοσύνης, σεβασµού και αποδοχής του Συµβουλευόµενου ως άτοµο.

 Α3.
 Ο Σύµβουλος προσφέρει τις υπηρεσίες του µόνο αν του ζητηθούν από τον ίδιο τον ενδιαφερόµενο σαφώς και ανοικτά.

Α4. 
Οι όροι ( χώρος, χρόνος, αµοιβή, προσέγγιση ) σύµφωνα µε τους οποίους προσφέρεται η Συµβουλευτική πρέπει να διευκρινίζονται πριν αρχίσει η Συµβουλευτική σχέση. Αναθεωρήσεις και αλλαγές αυτών των όρων µπορεί να συζητηθούν και συµφωνηθούν πριν εφαρµοσθούν.

Α5.
Απαραίτητο θεωρείται οι Σύµβουλοι να διατηρούν και να αναπτύσσουν την προσωπική τους ικανότητα Συµβουλευτικής. Αυτό συνεπάγεται τη συνεχή ενηµέρωση, εκπαίδευση, εποπτεία και συµβουλευτική υποστήριξη του ίδιου του Συµβούλου. Η σύµφωνη µε την ∆εοντολογία άσκηση της Συµβουλευτικής, συνεπάγεται µεταξύ της προσέγγισης που ο Σύµβουλος δηλώνει ότι ακολουθεί και τον τρόπο που ασκεί το επάγγελµά του. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και βάσει της αναλυτικής περιπτώσεως (case study) 

{απόσπασμα απο το :Κώδικας ∆εοντολογίας & Πρακτικής Εξάσκησης για τους Ασκούντας τη Συµβουλευτική,http://hac.com.gr/, Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής} 





Διαβάστε περισσότερα

Η ζωή μας ανήκει σε ...εμάς!






Το πέρασμα για την ενηλικίωση είναι συχνά επώδυνο, αλλά απαραίτητο για την ολοκλήρωση...
Όταν η οικογένεια θα συμπαρασταθεί, θα παρηγορήσει, θα αφουγκραστεί, θα εμψυχώσει, θα στηρίξει και τέλος, θα αφήσει το ..."τόξο" ελεύθερο, αυτό μόνο επιτυχή και κατάλληλη πορεία θα έχει!...
Και σύμφωνα με τα λόγια της νεαρής πρωταγωνίστριας:
οι γονείς έχουν  τα ..."κλειδιά"!..


Αλεξάνδρα Γεωργίου

Διαβάστε περισσότερα

Κυνηγώντας στο...χιόνι!






{Pieter Bruegel, Οι κυνηγοί στο χιόνι, 1565}

Η μεγαλύτερη ΕΠΙΤΥΧΙΑ είναι η αντίσταση στην αμφιβολία της...

Η μεγαλύτερη ΕΠΙΤΥΧΙΑ είναι η προσπάθεια απέναντι σε όλες τις αποτυχίες...

Η μεγαλύτερη ΑΠΟΤΥΧΙΑ είναι η αμφιβολία για την προπάθεια...

{Αλεξάνδρα Γεωργίου, Δεκέμβρης 2008}




Διαβάστε περισσότερα

Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες 1 (συμπτώματα)


"Μετά από όλα, όταν μια πέτρα πέσει σε μια λίμνη, το νερό συνεχίζει τρεμάμενο ακόμη και όταν η πέτρα έχει βυθιστεί στον πυθμένα."
- Άρθουρ Γκόλντεν, Αναμνήσεις μιας Γκέισας





ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ


σωματικές αντιδράσεις
N  δυσκολία να κοιμηθεί ή να παραμείνει κοιμισμένο
N  αλλαγή στις συνήθειες του ύπνου-περισσότερος ή λιγότερος ύπνος από το συνηθισμένο
N  αλλαγή στην όρεξη-περισσότερη ή λιγότερη όρεξη σε σχέση με τις διατροφικές συνήθειες
N  αλλαγή στο ενδιαφέρον για σεξ-περισσότερο ή λιγότερο ενδιαφέρον για σεξ απ’ όσο έχει συνήθως
N  πόνος ή/και ενοχλήσεις στο στομάχι
N  διάφοροι σποραδικοί πόνοι, ενοχλήσεις, πονοκέφαλοι
N  αίσθηση αδιαθεσίας γενικά
N  μεγαλύτερη ευαισθησία σε κρυολογήματα ή άλλες ασθένειες
N  ξαφνική αύξηση των καρδιακών παλμών,
N  εφίδρωση ή δυσκολία στην αναπνοή
N  αυξημένη αίσθηση αιφνιδιασμού ή τρόμου π.χ. σε ξαφνικούς θορύβους ή σε απρόσμενο σωματικό άγγιγμα
N  αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, νικοτίνης ή άλλων χημικών ουσιών (νόμιμων ή παράνομων)
N  ταχυπαλμία
N  σοκ και μούδιασμα
N  αυξημένη αρτηριακή πίεση
N  αίσθηση παραζάλης
N  γαστρεντερικές διαταραχές, διάρροια ή δυσκοιλιότητα






συναισθηματικές αντιδράσεις
[  απάθεια
[  εκρήξεις θυμού
[  δυσκολία στη συγκέντρωση
[  οξυθυμία ή νευρικότητα π.χ. αεικινησία στο χώρο και δυσκολία χαλάρωσης
[  δυσκολίες στη συγκέντρωση και τη μνήμη
[  ανικανότητα να θυμηθεί μια σημαντική πλευρά του τραύματος
[  άρνηση της πραγματικής επιρροής του περιστατικού και προσπάθεια για υποτίμηση του καθώς και της εμπειρίας
[  έντονη μείωση του ενδιαφέροντος ή της συμμετοχής σε σημαντικές δραστηριότητες
[  αίσθηση ότι δεν υπάρχει επαφή με την πραγματικότητα (παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις)
[  αίσθημα απομάκρυνσης/αποστασιοποίησής ή αποξένωσης από τους άλλους
[  περιορισμένο εύρος συναισθήματος (π.χ. ανικανότητα του ατόμου να έχει συναισθήματα αγάπης)
[  άγχος και φόβος (αυτά τα συναισθήματα μπορεί να αυξηθούν σε διάφορους τομείς της ζωής και να μην είναι φανερό ότι σχετίζονται με την τραυματική εμπειρία)
[  αίσθηση ‘συναισθηματικού συναγερμού’, το άτομο βιώνει  έντονη ανησυχία και ελέγχει συχνά αν τα πράγματά του ή οι άλλοι είναι ασφαλείς
[  αίσθηση βράχυνσης του μέλλοντος (π.χ. το άτομο δεν περιμένει ότι θα κάνει καριέρα, ότι θα παντρευτεί, ότι θα κάνει παιδιά ή ότι θα έχει μια φυσιολογική διάρκεια ζωής
[  συναισθηματική ‘αρρυθμία, εύκολη και ιδιαίτερα ασταθής εναλλαγή συναισθημάτων π.χ. μέσα σε λίγα λεπτά από το γέλιο στο κλάμα ή και το ανάποδο
[  εισβολή σκέψεων που αφορούν το τραύμα που έρχονται στο μυαλό ξαφνικά χωρίς να το επιθυμεί το άτομο και εντύπωση ότι δεν μπορεί να τις σταματήσει
[  επανεμφανιζόμενα και θλιβερά όνειρα σχετικά με το συμβάν και εφιάλτες
[  επανεμφανιζόμενες, αδιάκριτες και θλιβερές αναμνήσεις από το συμβάν
[  αίσθηση ότι βιώνει ξανά και ξανά το τραύμα στο παρόν (γνωστά ως flashbacks)
[  έντονη ψυχολογική ενόχληση , καταπόνηση και αναταραχή κατά την έκθεση σε εσωτερικές ή εξωτερικές νύξεις που συμβολίζουν ή μοιάζουν με κάποια πλευρά του τραυματικού γεγονότος
[  αίσθηση απελπισίας, ανημπόριας, πανικού ή αίσθηση ότι χάνει τον έλεγχο
[  εσκεμμένα αποφεύγει ό,τι του θυμίζει το τραύμα (π.χ. μέρη, ανθρώπους, πράγματα κ.λπ.)
[  αυτομομφή και αίσθηση ενοχής (π.χ. για το ότι επέζησε ή/και για το ότι δε μπόρεσε να κάνει περισσότερα)






Τα συμπτώματα γίνονται ισχυρότερα και εντονότερα κοντά στο διάστημα των επετείων της εμπειρίας.
M Αυτομομφή,
M ενοχικά συναισθήματα,
M μελαγχολία,
M καταθλιπτικά συμπτώματα,
M άγχος  
M έντονη συναισθηματική φόρτιση συνοδεύουν αυτές τις περιόδους.
M Εφιάλτες ή παραισθήσεις που συνδέονται με το συμβάν,
M διαταραχές στην διαδικασία του ύπνου..
M Αντικοινωνική συμπεριφορά –
M κοινωνική απόσυρση,
M απώλεια ενδιαφέροντος για αγαπημένες ασχολίες,
M μελαγχολία για μελλοντικά σχέδια. 
M Γενικότερη αδυναμία φυσιολογικής λειτουργικότητας,
M εκπλήρωσης καθημερινών καθηκόντων λόγω του στρες.
M Έντονη προσπάθεια αποφυγής σκέψεων ή αναμνήσεων, που συνδέονται με την τραυματική εμπειρία.



Αλεξάνδρα Γεωργίου
Διαβάστε περισσότερα

Η ζωή δεν τελειώνει έως να...τερματίσει!...



{-Θεέ μου, γιατί πρέπει να μεγαλώνουμε;
-Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στους ανθρώπους!}

Η δημιουργικότητα, ο έρωτας, η φιλία, η σύνδεση, η σύμπραξη μπορεί να διαλύσει την μαυρίλα της κατάθλιψης, το βάρος της παραίτησης, την αγωνία του αναπόφευκτου, την δυναστεία της ανικανότητας, τον χειμώνα της μοναξιάς!...

Το πηγάδι της ζωής όσο και αν φαίνεται αποστραγγισμένο, έχει να δώσει έως να σωθεί εντελώς!..
Και είναι αληθινή η δύναμή μας, τελικά, πώς μπορούμε να αντλήσουμε και την τελευταία του σταγόνα!...

Αλεξάνδρα Γεωργίου




Διαβάστε περισσότερα

Μυαλό εναντίον καρδιάς και το...ανάποδο!




Και αν η καρδιά έκανε μία ανασύνταξη έπειτα από ειλικρινές πένθος;...
Και αν το μυαλό αποκτούσε περισσότερο συναισθηματική σκέψη;...
Τότε;...


Διαβάστε περισσότερα

Οι 3 εγκέφαλοι μας:σκέφτομαι, αισθάνομαι, είμαι...!




Έρευνες που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του εγκεφάλου επιδεικνύουν ότι έχουμε γεννηθεί για να μαθαίνουμε και αυτό το κάνουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Όμως πώς μαθαίνουμε και γιατί μαθαίνουμε; Για να εξελισσόμαστε, να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζούμε. 
Η αλλαγή αποτελεί προϋπόθεση για την εξέλιξη. Αφορά στο να «ξε-μάθουμε», στο να πάρουμε την απόφαση να μην σκεφτόμαστε, λειτουργούμε ή νιώθουμε με το γνωστό μέχρι τώρα σε μας τρόπο. Και αυτό απαιτεί το «κλάδεμα» των συνάψεων του εγκεφάλου μας έτσι ώστε να αναπτυχθούν νέοι. 
Απαιτεί να «ξεχάσουμε» τη συναισθηματική κατάσταση η οποία έχει γίνει μέρος της προσωπικότητάς μας και στη συνέχεια να επαναπρογραμματίσουμε το σώμα μας ώστε να λειτουργεί μέσα σε ένα νέο συναισθηματικό πλαίσιο, με ένα καινούριο μυαλό.
Η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει ότι οι άνθρωποι έχουν τρεις εγκεφάλους οι οποίοι μας επιτρέπουν να σκεφτόμαστε, να πράττουμε, να είμαστε. 



Το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη σκέψη, την αντίληψη, τη γλώσσα και την απόκτηση γνώσεων είναι  ο νεοφλοιός-neocortex. Κάθε φορά που μαθαίνουμε κάτι καινούριο δημιουργούμε μία νέα σύναψη στο εγκεφαλικό αυτό τμήμα.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να μαθαίνουμε αλλά να χρησιμοποιούμε αυτά που μάθαμε, να τα κάνουμε κτήμα μας έτσι ώστε να αποκτούμε συνεχώς νέες εμπειρίες και να εξελισσόμαστε. Οι εμπειρίες πλουτίζουν τον εγκέφαλό μας γιατί στο πλαίσιο αυτών και οι πέντε αισθήσεις μας προσλαμβάνουν νέα στοιχεία από το περιβάλλον, και προκαλούν μία νέα οργάνωση των νευρώνων ώστε εκφραστεί αυτή η νέα εμπειρία. 






Τότε είναι που ενεργοποιείται ο δεύτερος εγκέφαλός μας, το μεταιχμιακό σύστημα-limbic brain που ελέγχει συναισθηματικές και συμπεριφορικές δραστηριότητες. Τη στιγμή που ξεκινούμε να αλλάζουμε τη συμπεριφορά μας και αρχίζουμε να έχουμε νέες εμπειρίες, πρέπει να μάθουμε το συναισθηματικό μας σώμα αυτό που έχουμε καταλάβει σε νοητικό επίπεδο.
 Σ’ αυτή τη φάση αρχίζουν και δουλεύουν ταυτόχρονα δύο εγκέφαλοι. Δεν αρκεί όμως να ζήσουμε τη νέα αυτή εμπειρία μία φορά. Πρέπει να την επαναλαμβάνουμε συνεχώς ώστε να την απομνημονεύσουμε. Πρέπει σε ένα νευροχημικό επίπεδο να κάνουμε το μυαλό μας και το σώμα μας να μάθουν το ίδιο πράγμα.
Όταν συμβαίνουν όλα τα προαναφερόμενα τότε μεταφερόμαστε σε μία νέα κατάσταση του είναι μας, σε έναν νέο τρόπο να ζούμε, να αντιδρούμε, να μαθαίνουμε.  Όταν βρισκόμαστε σε μία τέτοια κατάσταση, τότε οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας ευθυγραμμίζονται με βάση τη νέα ιδέα-αντίληψη και ενεργοποιείται η παρεγκεφαλίδα, το κέντρο της μνήμης, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να «θυμόμαστε» τη νέα αυτή κατάσταση-συνήθεια και έτσι να λειτουργούμε με έναν νέο τρόπο ασυνείδητα.





Το τρίτο μέρος του εγκεφάλου μας, ο ερπετικός-reptilican εγκέφαλος, είναι η βάση του υποσυνείδητου και σχετίζεται επίσης με τα ένστικτα και τη θέλησή μας για επιβίωση. Προσλαμβάνει  πληροφορίες από τους δύο άλλους εγκεφάλους και παίζει βασικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων όταν δεν μπορεί ο νεοφλοιός να ανταπεξέλθει με τη λογική.
haspeedlearning.wordpress.com





Διαβάστε περισσότερα

Οι σωματικοί χυμοί, τα γονίδια, οι 4 εποχές και η...Προσωπικότητά μας!...






http://www.hrservice.gr/
Εδώ και περισσότερα από 2000 χρόνια, ένας Έλληνας φιλόσοφος και φυσικός ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. 
Ο Ιπποκράτης παρατήρησε πρώτος, πως πέραν των διαφορών στην εξωτερική εμφάνιση, οι άνθρωποι επίσης διαθέτουν μοναδικές προσωπικότητες που τους διαφοροποιούν αποφασιστικά.
Γύρω στο 400 π.Χ. Προσδιόρισε τέσσερα οργανικά υγρά: 
το αίμα, την ωχρή χολή, το φλέγμα, και τη μέλανα χολή στα οποία απέδωσε τα διαφορετικά γνωρίσματα στο χαρακτήρα των ανθρώπων.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, γύρω στο 149 π.Χ. Ένας Ρωμαίος φυσιολόγος, ο Γαληνός, πρότεινε μια θεωρία ψυχοσύνθεσης βασισμένη στη θεωρία του Ιπποκράτη. 
Σύμφωνα με αυτή υπάρχουν τέσσερα είδη ανθρώπινης προσωπικότητας:
 ο Αιματικός,
 ο Χολερικός, 
ο Μελαγχολικός, 
και ο Φλεγματικός, 
ανάλογα με την ποσότητα συγκεκριμένων οργανικών υγρών που ρέουν στο σώμα του κάθε ανθρώπου.
Φυσικά, οι μετέπειτα επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα τέσσερα αυτά οργανικά υγρά δεν ευθύνονται για τις ιδιαιτερότητες στην προσωπικότητα των ανθρώπων, αλλά συνδέονται με μια διαφορετική βιολογική οντότητα: τα γονίδιά μας.
Παρότι λοιπόν κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι μοναδικό, υπάρχουν γνωρίσματα της προσωπικότητας που μπορούν να ομαδοποιηθούν σε κατηγορίες οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα ποιοι είμαστε και γιατί οι άλλοι δεν είναι ίδιοι με εμάς. Οι τέσσερις αυτοί τύποι αποδίδονται με Ελληνικούς όρους:
 ο Δημοφιλής Αιματικός,
 ο Ισχυρός Χολερικός, 
ο Τέλειος Μελαγχολικός
 και ο Φιλήσυχος Φλεγματικός.



1. Ο αιματώδης στον οποίο υπάρχει υπεροχή αίματος στον οργανισμό. Είναι αισιόδοξος, εξωστρεφής και πολυλογάς. Ο τύπος αυτός περιγράφεται γενικά σαν καλόκαρδος και ευχάριστος.


2. Ο φλεγματικός που χαρακτηρίζεται από υπεροχή φλέγματος στον οργανισμό. Είναι ήρεμος, ήπιος και αργός. Οι άνθρωποι του τύπου αυτού περιγράφονται γενικά σαν άτομα δυσκίνητα αλλά σταθερά στην συμπεριφορά τους.



3. Ο χολερικός που είναι θυμώδης, επιθετικός και δραστήριος χολερικός τύπος, που οφείλεται σε υπεροχή κίτρινης χολής . Τα άτομα που ανήκουν στον τύπο αυτό περιγράφονται γενικά σαν ευερέθιστα και ότι αντιδρούν με ταχύτητα.



4. Ο μελαγχολικός τύπος που αποδόθηκε σε περίσσεια μέλαινας χολής στον οργανισμό. Είναι θλιμμένος, προσεχτικός και αγχώδης. Χαρακτηρίζεται από σκυθρωπότητα και κατήφεια. Τα άτομα αυτά γενικά παθαίνουν εύκολα μελαγχολία.
Παρόλα αυτά οι άνθρωποι έχουν ένα μείγμα και από τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία κανένα δεν βρίσκεται στην αγνή του μορφή. Επιπλέον αναγνωρίζει ο Ιπποκράτης ότι οι τέσσερις εποχές ενισχύουν ή αποδυναμώνουν τα τέσσερα αυτά υγρά. Ο Ιπποκράτης υποστήριζε ότι οι χυμοί στο σώμα κυμαίνονται ανάλογα με τις εποχές.

Δηλαδή, τον χειμώνα το φλέγμα κυριαρχεί εξαιτίας του κρύου. 
Την άνοιξητο φλέγμα υπερισχύει αλλά παράλληλα και το αίμα αρχίζει να ενισχύεται επειδή οι μέρες γίνονται όλο και πιο ζεστές. 
Το καλοκαίρι το αίμα υπερισχύει, ενώ η χολή όλο και δυναμώνει 
και το φθινόπωρο κυριαρχεί η χολή.



Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ