Εξαρχής θα
ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω στον Άγιο(!) και επιπλέον είμαι σε μία
ώριμη ηλικία που η ζωή μού δίδαξε ότι αυτό το «πνεύμα» όχι μόνο υπάρχει αλλά
όπου δεν συμβαίνει αυτό, εμείς οι ίδιοι έχουμε χρέος να το δημιουργούμε…
Περιμένοντας στη σαδιστικά αργή ουρά του ταχυδρομείου, η εξονυχιστική παρατήρηση του χώρου και των ανθρώπων είναι πολλές φορές απαραίτητη για την διευκόλυνση της υγείας του…νευρικού μας συστήματος. Έτσι λοιπόν άρχισα να περιεργάζομαι το κουτί με τα γράμματα που ρίχνουν τα παιδιά για τον αγαπημένο τους Άγιο!
Κοιτάω στο πάνω μέρος μέσα από την σχισμή του χάρτινου κουτιού και διακρίνω παιδικά γραμματάκια στους φακέλους αλληλογραφίας να προσπαθούν να χαράξουν στο χαρτί τις διευθύνσεις των σπιτιών τους…Τι να σκεφτόταν το παιδικό κεφαλάκι του 2016; Τι να λαχταράει η «μικρή» ψυχή τους; Ποια είναι αυτά τα δεδομένα που τους λείπουν, ώστε οι παιδικοί τους πόθοι μένουν ανεκπλήρωτοι ;
Περιμένοντας στη σαδιστικά αργή ουρά του ταχυδρομείου, η εξονυχιστική παρατήρηση του χώρου και των ανθρώπων είναι πολλές φορές απαραίτητη για την διευκόλυνση της υγείας του…νευρικού μας συστήματος. Έτσι λοιπόν άρχισα να περιεργάζομαι το κουτί με τα γράμματα που ρίχνουν τα παιδιά για τον αγαπημένο τους Άγιο!
Κοιτάω στο πάνω μέρος μέσα από την σχισμή του χάρτινου κουτιού και διακρίνω παιδικά γραμματάκια στους φακέλους αλληλογραφίας να προσπαθούν να χαράξουν στο χαρτί τις διευθύνσεις των σπιτιών τους…Τι να σκεφτόταν το παιδικό κεφαλάκι του 2016; Τι να λαχταράει η «μικρή» ψυχή τους; Ποια είναι αυτά τα δεδομένα που τους λείπουν, ώστε οι παιδικοί τους πόθοι μένουν ανεκπλήρωτοι ;
-Εσύ, τι θέλεις από τον Άγιο
Βασίλη; (ακούστηκε μία φωνή μέσα στο κεφάλι μου!)
-Εγώ;
-Φυσικά! Εσύ!
-Χα! Χα! Τι να θέλω εγώ…
-Μην αστειεύεσαι! Το θέμα είναι
σοβαρό! Έτσι καταντήσατε όλοι οι «μεγάλοι» και στράγγιξε ο κόσμος από ελπίδα
και αγάπη! (είπε αυστηρά η Φωνή)
-Μμμ …θέλω κάτι που δεν
τυλίγεται σε συσκευασία δώρου!
- Πες το εσύ και θα δούμε τι
μπορεί να γίνει…
-Έχει σχέση με τους ανθρώπους
γύρω μου και συγκεκριμένα τους ανθρώπους ΑΥΤΗΣ της χώρας!
-Δηλαδή;
-Όσο πάει και χειροτερεύουν!
-Τι παθαίνουν;
-Είναι σκληροί, αδίστακτοι,
κακιασμένοι, θυμωμένοι, αγενέστατοι, υποκριτές, εκμεταλλευτές, αδιάφοροι,
μεταξύ τους, εκ των προτέρων και σε καθημερινή βάση!!!
-Χμ! Πολύ δυσάρεστο αυτό!
-Ναι…δεν το αντέχω εύκολα…
-Μου φαίνεται ότι πρέπει να
καθίσεις να γράψεις και εσύ στον Άγιο Βασίλη ένα γράμμα!
-Χα! Στον Άγιο Βασίλη;
-Μην γελάς!!!
-Κυρία, θα περάσετε
μπροστά;…Κυρία;…Δεν ακούτε;…Περάστε μπροστά, ήρθε η σειρά σας…Κυρία;;;…
Λίγο πριν προχωρήσω βγάζω μία σχεδόν ασυναίσθητα φωτογραφία στο κόκκινο αγιοβασιλιάτικο κουτί. Θα του γράψω ένα γράμμα, λοιπόν…
Λίγο πριν προχωρήσω βγάζω μία σχεδόν ασυναίσθητα φωτογραφία στο κόκκινο αγιοβασιλιάτικο κουτί. Θα του γράψω ένα γράμμα, λοιπόν…
{Άγιε μου Βασίλη, δεν θυμάμαι να σου έγραψα ποτέ γράμμα όταν
ήμουν μικρούλα και να που θα σου γράψω τώρα το πρώτο μου που είμαι αρκετά
μεγαλούλα! Έχω ακούσει ότι εκτός από τα δώρα τα υλικά που χαρίζεις, εκπληρώνεις
και διάφορες επιθυμίες στους ανθρώπους πιο…συναισθηματικές! Έχεις λένε ένα
Πνεύμα ιδιαίτερο που με αυτό γεμίζεις τις καρδιές των ανθρώπων και εκείνοι με
τη σειρά τους γίνονται πιο ανθρώπινοι! Άγιε μου Βασίλη, η μικρούλα χώρα που ζώ
δεν είναι και σε πολύ κατάσταση, και ξέρεις περισσότερο γιατί; Γιατί οι άνθρωποι
μεταξύ τους συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον σαν να ήταν ο μεγαλύτερος και
χειρότερος εχθρός! Αν ξεφυλλίσεις λιγάκι την ιστορία μας, ανέκαθεν υπήρχε αυτό
το απαίσιο φαινόμενο που μας τυραννούσε τις ζωές… Πολλοί παράγοντες το βοηθάνε,
αλλά δεν ταιριάζει τώρα αυτό σε ένα τέτοιο γράμμα! Θέλω να σε παρακαλέσω, όταν
θα πετάξεις με το έλκηθρό σου πάνω από την μικρούλα χώρα μου, ρίξε Άγιε μου,
λίγο από αυτό το μαγικό σου πνεύμα, μήπως αρχίσουν να μαλακώνουν οι καρδιές
τους! Κάνε τους να καταλάβουν ότι είμαστε όλοι «δεμένοι» μαζί σε αυτή τη μικρή
και αφόρητα ευάλωτη ζωή, ότι η κακή πράξη του καθένα θα έχει αντίκτυπο κάποτε
και στον ίδιο! Άγιε μου, δεν ξέρω πια τι έχουν πάθει, αλλά ολοένα και
χειροτερεύουν! Η ζωή μαζί τους γίνεται δυσβάσταχτη και για αυτό πασπάλισέ τους
σε παρακαλώ πολύ και με εκείνη τη χρυσόσκονή σου, μήπως και ξεκινήσουν να βλέπουν
πρώτα τα θετικά γύρω τους και να μην είναι αχάριστοι, να πιστεύουν στις
δυνάμεις τους και να μην σταματούν την προσπάθεια, και να γυρίσουν επιτέλους,
άγιε μου, το πρόσωπό τους λιγάκι προς τον ΔΙΠΛΑΝΟ τους! Δείξε τους, εσύ που το
γνωρίζεις καλά, ότι αυτό είναι το ΜΥΣΤΙΚΟ σε κάθε σχεδόν πρόβλημα και δυστυχία!
Δεν θα σε κουράσω άλλο, γιατί είσαι και
πολυάσχολος αυτήν την περίοδο…
Και κάτι τελευταίο και πολύ σημαντικό:
ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΜΗΝ ΤΟ ΔΩΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ
ΓΙΟΡΤΕΣ! ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ, ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗ, ΣΤΗ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΧΩΡΑ ΜΟΥ…