Δρ John Gottman προβλέπει ότι έαν δεν αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά μας, αυτοί οι 4 θανατηφόροι Καβαλάρηδες, θα γίνουν οι αιτία για να καταστρέψουμε τη σχέση μας!...
Δείτε το παρακάτω βίντεο, ενεργοποιώντας τους αγγλικούς υπότιτλους.
Εμείς, ο Χρόνος και το Τραύμα...
{Στην μνήμη του μπαμπά μου που χάθηκε σχετικά νωρίς...}
Από τις πρώτες σκέψεις που σε κατέκλυσαν, ήταν ο φόβος ότι δεν θα το ξεπεράσεις ποτέ! Φάνταζε τόσο δυνατή αυτή η "μαύρη" σκέψη, τόσο απόλυτη για την κυριαρχία της μέσα σε όλες τις άλλες πιθανότητες. Εξάλλου δεν σου επέτρεπε ούτε καν να υποψιαστείς ότι ίσως υπάρχουν και άλλα ενδεχόμενα... Μόνο αυτή η ανελέητη, η απάνθρωπη πίεση υπήρχε, όπου μαζί της θα ήσουν καταδικασμένος να πορεύεσαι!
Κανείς δεν θα μπορέσει να σε νιώσει και να καταλάβει το μαρτύριό σου, είπες. Καταδικάστηκες και σε αυτού του είδους τη μοναξιά. Κλείστηκες ίσως περισσότερο στον εαυτό σου εξαιτίας αυτής της πεποίθησης. Δεν μοιράστηκες καθόλου το βάρος. Έγινες έρμαιο στο αδίστακτο Τραύμα! Όλος ο αγώνας, ο κόπος, η προσπάθεια για να επιζήσεις έγινε περισσότερο δυσβάσταχτος.Κουράστηκες περισσότερο ενώ θα μπορούσες να το αποφύγεις...
Έδωσες περισσότερη ένταση, σημασία, έκταση, δυναμική και με αυτόν τον τρόπο ένιωσες περισσότερο "κοντά" σε αυτό που έχασες. Ήταν κάτι σαν μαζοχιστική αντίδραση στον πόνο και τώρα πλέον είσαι σε θέση να το ξεδιαλύνεις αυτό.Έπειτα ξεκίνησες να "σηκώνεσαι" όρθιος. Η προσωπικότητα, οι συγκυρίες, οι Άλλοι, το ένστικτο της επιβίωσης, ο χαρακτήρας σου έφτιαξαν ένα δυναμικό κοκτείλ-αντίδοτο για να επιβιώσεις.
Μετά από αρκετό καιρό έζησες την πρώτη σου μεγάλη απορία για το πώς είναι δυνατό να το έχεις ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό, να αφήνεις να σε βοηθάνε και άλλοι, να παραδέχεσαι ότι σε νιώθουν και οι άλλοι... Σαν να είσαι κάποιος άλλος που μοιάζει απίθανα πολύ με εσένα τον ίδιο!
Ο εαυτός σου θα σε εκπλήξει ακόμη περισσότερο μετά με την νηφαλιότητα, την ηρεμία, την ψυχραιμία, την στωικότητα, την ωριμότητα που θα έχει μπροστά στο μεγάλο σου Τραύμα. Θα αναρωτιέσαι έντονα για τον δικό σου βαθμό συμμετοχής στην όξυνση της πληγής. Ούτως ή άλλως ήταν πολύ βαθειά, όμως και εσύ έβαλες το χεράκι σου...
Είδες τώρα πόσο υποκειμενικά μεταβαλλόμενη είναι η σχέση ανάμεσα σε Εσένα, τον Χρόνο και το Τραύμα;
Αλεξάνδρα Γεωργίου
Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)