{Αφιερωμένο στους Φ και Γ, που έγιναν η έμπνευσή μου...}
Είναι κάποια ζευγάρια που παραμένουν στο χρόνο αναλλοίωτα!
Είναι κάποια ζευγάρια που αντιστέκονται στη διαβρωτική φθορά του!
Δεν καταβάλλουν κάποια ειδική προσπάθεια. Δεν σκαρφίζονται περίεργους τρόπους προστασίας. Δεν παραλλάζουν την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα τους για να κρατήσουν και να κρατηθούν στη σχέση τους. Δεν βιώνουν την πικρή συνειδητοποίηση της αλλαγής των συναισθημάτων του Άλλου αλλά ούτε και της δικής τους...
Αυτά τα ζευγάρια έχουν περάσει πολλές περιπέτειες στο δρόμο της κοινής τους ζωής, έχουν καραβοτσακιστεί από πολλών ειδών επικίνδυνες τρικυμίες και οι πληγές που μετρούν είναι πολλές και βαθιές... Όμως επιμένουν να στέκονται αγέρωχα μπροστά ο Ένας στον Άλλον εντυπωσιακά όμοιοι...
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα κάνουν έρωτα, θα χαϊδέψουν, θα φιλήσουν, θα λαχταρίσουν, θα μιλήσουν, θα προσφέρουν, θα ενθουσιάσουν και θα ενθουσιαστούν, θα περπατήσουν μαζί, θα κοιμηθούν, θα χαμογελάσουν, θα αστειευτούν, θα επιθυμήσουν, θα διεκδικήσουν ξανά και ξανά το αντικείμενο του πόθου τους όπως στην περίφημη..."αρχή" ! Φαντάζει ουτοπικό, απίθανο, ονειρικό, ίσως και ψεύτικο... Ευτυχώς υπάρχει και είναι ολοκληρωτικά αληθινό το φαινόμενο... Προφανέστατα τα εσωτερικά κίνητρα τους πηγάζουν με την ίδια ποιότητα και ένταση... και προφανέστατα η αντανάκλαση αυτών στο πρόσωπο και στην ψυχή του Άλλου συνεχίζει να είναι η ίδια θερμή και υποστηρικτική "δικαιολογία" που τους εξωθεί στην ίδια κάθε φορά συμπεριφορά και αντίδραση...
Όλες αυτές οι συμπεριφορές, όλος αυτός ο τρόπος να συνυπάρχουν δεν επηρεάζεται από τίποτα απολύτως. ίσως λυγίζουν, σκοντάφτουν, γονατίζουν, πληγώνονται, θυμώνουν, πικραίνονται, οπισθοχωρούν, αποκαρδιώνονται, πληγώνονται... Και όμως! Τίποτε από όλα αυτά που ίσως για άλλους θα λειτουργούσαν ως καίριο χτύπημα στην καρδιά τους, δεν τους πτοεί τελικά! Δεν υπάρχει ίχνος κάμψης στον αυθορμητισμό με τον οποίο αγαπάνε και ερωτεύονται ξανά και ξανά το ίδιο άτομο!.. Η πηγή έμπνευσης παραμένει αστείρευτη...
Πρόκειται για ΤΟΝ έρωτα και ΤΗΝ αγάπη; Μάλλον...
Πρόκειται για ΤΗΝ τύχη; Μάλλον...
Πρόκειται για ΤΟ νόημα; Μάλλον...
Θα ήταν αφόρητη ατιμία για εκείνους να μην βάλουμε αυτό το "μάλλον" σε άπειρα εισαγωγικά!
"Αληθινή αγάπη δεν είναι εκείνη που αντέχει το μακροχρόνιο χωρισμό, αλλά εκείνη που αντέχει τη μακροχρόνια οικειότητα." (Helen Rowland, 1875-1950, Αμερικανίδα ευθυμογράφος)
Αλεξάνδρα Γεωργίου
