Out of the blue comes green (ή αλλιώς Ξαφνική Ανάσα)…

Πώς ανακουφιζόμαστε από το πουθενά;
Πώς φτάσαμε αναπάντεχα σε μία όαση;
Γιατί αναπνεύσαμε ξανά από την ασφυξία;
Ποιος, που, πότε, πώς βοηθηθήκαμε;
Ήταν τυχαίο;
Ήμασταν σε ετοιμότητα;
Το τάιμινγκ κατάλληλο;
Πιστέψαμε λιγάκι περισσότερο;
Αφήσαμε πιο χαλαρή μια σφιχτή… πίστη μας σε κάτι;
Παρασυρθήκαμε σε κάτι επωφελές για τους εαυτούς μας, γιατί είχαμε Εκείνη τη Στιγμή δυναμώσει;

Αποφασίσαμε να «βλέπουμε» βαθύτερα;
Φλερτάραμε περισσότερο με το «είναι» μας:
Το αφουγκραστήκαμε πιο καθαρά;

Πώς βγήκε αυτό το “green”;
Εμπιστευτήκαμε πιο πολύ τον Διπλανό μας;
Μήπως τώρα το νιώσαμε;
Άραγε βάλαμε και οι ίδιοι το χεράκι μας… ανεπαίσθητα;
Ανοίξαμε τα «παράθυρα»;
Θελήσαμε το «φως»… πλέον;
Επιτρέψαμε στο “blue” να μεταφραστεί επιτέλους;
καταλάβαμε με ποιον τρόπο επιθυμούμε να «βηματίζουμε»  στη ζωή;
Και τέλος …αναλάβαμε την ευθύνη μας για τον αυτό-εγκλεισμό μας;!..

Αλεξάνδρα Γεωργίου