Ευτυχία...
Μια παραγνωρισμένη ιδιότητα από πάσης φύσεως κηδεμόνες, δασκάλους, και καθοδηγητές της ζωής μας...
Ανάμεσα στα "μαθήματα" της ζωής που πάσχισαν οι παραπάνω να μας παραδώσουν, συνήθως καταλαμβάνει χαμηλή θέση, εφόσον μάλιστα υπονομεύεται και από την έλλειψη εκμάθησης απόκτησης της αυτογνωσίας!
Δίοτι η αυτογνωσία είναι θεμέλιος λίθος της προσωπικής ευτυχίας και μεγάλο στήριγμα στον καθημερινό μας αγώνα για ψυχική ισορροπία...
Στην προσπάθεια και στο ζήλο τους να μας μάθουν όλα τα "πρέπει να" και τα "μη" - χρήσιμα αλήθεια είναι για την επιβίωσή μας - παραγκώνισαν τη βοήθεια στην εκμάθηση του "ποιοι είμαστε", του "πως αισθανόμαστε", του "πως επιθυμούμε να υπάρχουμε"...πραγματικά!...
Ο εαυτός μας στριμώχτηκε στη γωνία παραζαλισμένος από όλα τα έξωθεν "μαθήματα", το μυαλό μας μπερδεύτηκε και εξαπατήθηκε από μία συνεχόμενη ψευδαίσθηση που την πιστεύει για αλήθεια και η ψυχή μας έχει μία γεύση του μόνιμα ανικανοποιήτου...
"Δεν ξέρω τι θέλω!"
"Ποτέ δεν ξέρω, τι θέλω επιτέλους!"
"Δεν είμαι με τίποτα ευχαριστημένος!"
"Δε ξέρω πώς να γίνω ευτυχισμένος!"
"Τι μου φταίει, τελικά;"
......................................................
Σας θυμίζουν κάτι;
(Συνεχίζεται...)
Αλεξάνδρα Γεωργίου
