Ευτυχία (μέρος Β)

Στο Ά μέρος είδαμε ότι για κάποια άτομα το μάθημα της Ζωής: «πώς να μάθω τον εαυτό μου, άρα και τους τρόπους είσπραξης ευχαρίστησης / ευτυχίας», έχει χαθεί ανεπιστρεπτί!...

Το δεδομένο όμως που ποτέ δεν …χάνεται είναι οι ατελείωτες ευκαιρίες που μπορώ να προσφέρω στον Εαυτό μου τον ΤΩΡΙΝΟ!
Να γίνω εκ νέου ο τρυφερός γονιός, ο σοφός δάσκαλος, ο σταθερός καθοδηγητής, ο απαραίτητος σύμμαχος και ο παντοτινά αγαπημένος σύντροφος…

Πολλές ψυχικές ενοχλήσεις, αντιστάσεις, εμπόδια, αρνήσεις έχουν τις ρίζες τους καλά καμουφλαρισμένες σε παρελθοντικές υπάρξεις του Εαυτού μας!...

Ο χρόνος κυλά, κάνει τη δουλειά του – και μάλιστα συχνότατα, ερήμην μας – και εμείς δεν διακρίνουμε τις ΑΛΛΑΓΕΣ μας, ακόμη και τις ΘΕΤΙΚΕΣ!...

Για παράδειγμα, δεν θα είμαστε ποτέ ξανά εξαρτώμενα ανασφαλή και φοβισμένα παιδάκια, απομονωμένοι και μπερδεμένοι έφηβοι, η ζωή μας ενδεχομένως να έχει απομακρυνθεί από πάσης φύσεως κακοποιητές του παρελθόντος μας…

Εδώ, στο ΠΑΡΟΝ, έχουμε τον έλεγχο της ύπαρξής μας, του εαυτού μας με τις επιθυμίες του και μη, με τις δυνατότητές του και μη, με τα συναισθήματά του.

Μία παραγνωρισμένη αλήθεια είναι ότι το παραπάνω …ισχύει!

Και αν αυτό συμβαίνει, τότε ο δρόμος που θα έχει φτιαχτεί από όλους τους ανάλογους τρόπους και τα μέσα , ώστε να μάθουμε πως να γινόμαστε ευχαριστημένοι / ευτυχισμένοι, είναι αποκλειστικά δικό μας δημιούργημα!

Καθετί αληθινά ΔΙΚΟ μας περικλείει πολλές πιθανότητες επιτυχίας…(συνεχίζεται)…

Αλεξάνδρα Γεωργίου