ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ...

Η ιστορία που θα αφηγηθώ είναι από εκείνες στις οποίες εξαρχής πέφτει επάνω τους με σφοδρότητα όλη η αμφιβολία του κόσμου ακριβώς γιατί ο...κόσμος έχει κουραστεί πολύ από το ψέμα, την υποκρισία, την εκμετάλλευση, και το ακατέργαστο του εαυτού!

Επιπλέον τέτοιες ιστορίες συγκρούονται έντονα και με τον σκεπτικισμό και την απαγοήτευση του κόσμου από τις ανατροπές, τις απώλειες και τα ψυχικά βάσανα! Φαντάζουν αυτές σαν τα παραμύθια, σαν πλάσματα μυθικά και απόκοσμα τα οποία δεν έχουν καμία θέση στην πραγματική ζωή... Και όμως, τελικά είναι κάποτε αληθινά υπαρκτές! Και στον πυρήνα τους, παράξενο πράγμα,   δεν κρύβουν τίποτα το σκοτεινό και υποχθόνιο!  Τόσο οι ανθρώπινες σχέσεις ξεμάκρυναν από την αλήθεια  και την ομορφιά που ούτε θεωρητικά ο κόσμος δεν θέλει να ακούσει πια για τέτοιες ιστορίες...Και όμως, τελικά υπάρχουν σε πείσμα όλης της ασχήμιας και της παραποίησης... Σε πείσμα όλης της δυσπιστίας του κόσμου! 

Λίγο πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού στη χώρα λοιπόν, μία ημέρα του βαρύ χειμωνιάτικου εκείνου Φλεβάρη, μία γυναίκα και ένας άντρας ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλον. Είχαν προσωπικό παρελθόν και πορεία πίσω τους με μπόλικη ταλαιπωρία και βάσανα ο καθένας. Δεν είχαν πάψει προφανώς να πιστεύουν και να ελπίζουν στην ατομική τους ευτυχία...Χρειάστηκε να παλέψουν με κακούς δράκους και βρομερές μέγαιρες, με εμπόδια πολλά αλλά και με τους δικούς δαίμονες που ξέρουμε όλοι ότι αυτοί είναι  οι πιο επικίνδυνοι και δυνατοί...

Ήταν πιο δυνατό πολύ μάλλον "αυτό" που είχαν μεταξύ τους και νίκησε και έτσι αποφασίζουν να παντρευτούν ενάντια σε πολλά κατεστημένα ακόμα για τη χώρα! Και ήταν ένας γάμος παραμυθένιος! Γιατί; Γιατί είχε τον τρόπο ΤΟΥΣ, την αλήθεια ΤΟΥΣ, την προσπάθεια ΤΟΥΣ για διόρθωση, τον αγώνα ΤΟΥΣ για την περίφημη θέση ΤΟΥΣ στην ευτυχία... Αν δείτε φωτογραφίες από αυτόν τον γάμο κάτι μυστηριώδες θα βγει από τα pixels και θα σας ζεστάνει την ψυχή! Είναι αυτό το παραμυθένιο συστατικό!

Ξέρω...Είναι πολύυυ δύσκολο να πιστέψετε! Βλέπετε, το χειρότερο που έχει συμβεί δεν είναι τα ψεύτικα παραμύθια, αλλά η απώλεια πίστης στα αληθινά! Πικράθηκε, σκόνταψε, αποπροσανατολίστηκε, ξέμαθε, θύμωσε, πάγωσε πολύ η ψυχή του κόσμου... Σας το λέω όμως ότι υπάρχουν ακόμα παραμύθια αληθινά! Για όσο...
Είναι εξαιρετικά θερμαντικά ψυχής και μοναδικά στηρίγματα της ελπίδας. Τα έχουμε απέραντη ανάγκη για αυτό όταν τα συναντάμε να τα πιστεύουμε και να χανόμαστε για λιγάκι έστω στη μαγεία της αστερόσκονης τους...

Υ.Γ Αφιερωμένο στους Κ.Κ+Χ.Μ...Το συνοδευτικό τραγούδι εκείνοι μόνο μπορούν να καταλάβουν γιατί προστέθηκε!

https://www.youtube.com/watch?v=n63UbX5kzAc

Αλεξάνδρα Α. Γεωργίου